✍️آرش_صالحی
? مهاجرت، واژه ای است که پیش از سال ۱۳۵۷ به گوش اکثر ایرانیان نرسیده بود. اما پس از انقلاب ۱۳۵۷ و تمامیت خواهی آخوندها، با سرکوب آزادیهای فردی و اجتماعی در ایران اوج گرفت. شدت سرکوب ها، بگیر و ببندها و اعدام ها در حدی بود که بسیاری، راهی جز فرار از وطنشان پیش روی خود نمی دیدند. موجی که تا به امروز نیز ادامه دارد. مسیری بس سخت و جان فرسا، چه بسیار پناهجویانی که در مسیر رسیدن به کشورهای امن، جانشان را از دست داده اند.
? یکی از کسانی که در سالهای میانی دهه شصت به علت فعالیتهای سیاسی از طریق ترکیه به اروپا پناهنده شده بود، فضای آن دوران را چنین روایت میکند: در آن زمان برخی گروههای سیاسی در ترکیه دفتر داشتند و به هوادارانشان که تحت سرکوب جمهوری اسلامی قرار گرفته بودند و جانشان درخطر بود، به صورت غیر رسمی کمک میکردند. اما در دهه ۷۰ با فشار جمهوری اسلامی دفاتر مخالفین رژیم در ترکیه بسته شد و حمایتها از پناهندگان سیاسی به حداقل رسید، تا جایی که اخیرا، حتی فعالین سیاسی اثرگذار ایرانی که سالها زندانی و تحت شکنجه بوده اند، حتی پس از گریختن از چنگ جمهوری اسلامی، سالهاست در کشورهای همسایه ایران و مالزی سرگردانند و منتظر اسکان مجدد در کشور سوم هستند. این درحالیست که خانواده هایشان نیز در ایران تحت بازجویی های مکرر قرار گرفته اند. این افراد که آواره شده اند، نه تنها هیچ حمایتی از آنها نمیشود که دائما از سوی رژیم آخوندی تهدید می شوند، اموالشان مصادره شده و حتی در مواردی توسط تروریست های جمهوری اسلامی به قتل رسیده اند.
? بنا بر گزارش “دیدهبان حقوق بشر” از اعتراضهای سال ۸۸ ،تا سه سال بعد از آن، حدود ۴۴هزار ایرانی به ۴۴ کشور دنیا پناهنده شدند. طی این سالها ده ها هزار ایرانی تحت ظلم قرار گرفته، گروه گروه پناهنده شدند و اکنون پس از اعتراضات مردمی و سرکوب خشونت بار حکومتی در آبان ماه ۹۸ ،با بیش از ۱۵۰۰ جانباخته، نزدیک ۱۰۰۰۰مجروح و بالای ۱۲هزار بازداشتی، بار دیگر بحث مهاجرت به کشورهای دیگر، بیشتر و بیشتر شنیده میشود. پس از اعتراضهای آبانماه و بعد از برقراری دوباره اینترنت در ایران، جستجوی کلمه “مهاجرت” در سرویس گوگل چندین برابر شده است. اما اینبار تلاش ایرانیها برای مهاجرت دلایل بیشتری هم دارد. با این همه حسن روحانی، رئیسجمهور رژیم ایران، به تازگی گفت: در هر دو روز، سه ایرانی تحصیلکرده به کشور باز میگردند!
? از سویی، کشورهای پیشرفته غربی که با معضل پناهندگی آوارگان مواجهند، از پیامدهای سرکوب گسترده مردم در ایران چندان خوشنود نیستند. طبق گزارش “فیگارو”، رئیس جدید کمیسیون اتحادیه اروپا بر این باور است که این اتحادیه با بحران مهاجرت روبهروست و به همین منظور، باید نیروی ژئوپلیتیک خود را بیش از پیش تقویت نماید. فیگارو به نقل از گفتههای “اورسولا وان دِر لاین” مینویسد که اروپا باید به شهروندان این اتحادیه نشان بدهد که قدرتمند است و توانایی مبارزه با چالش پناهندگان را دارد. فیگارو مینویسد: همه کشورهای عضو اتحادیه اروپا میخواهند راهی بیابند تا از بن بست بحران مهاجرت بیرون بروند. اما برخی کارشناسان سیاسی بر این عقیده اند که، شاید بهتر باشد سیاستمداران اروپایی ریشه این مشکل را در سیاست های غلط خود در خصوص همراهی هایشان با رژیم یاغی جمهوری اسلامی بیابند.
? طبق آماری که سال ۱۳۹۷ “دبیرکل شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور” اعلام کرده است، پس از انقلاب۵۷ نزدیک به هشت میلیون نفر از جمعیت ایران به کشورهای عمدتا غربی مهاجرت کردهاند. اما، چه کسی است که نداند این حجم از مهاجرت، یعنی حدود یک دهم تمام جمعیت ایران، نمی تواند از سر دل خوشی مردم باشد. اکنون، در پی سرکوبهای اجتماعی و سیاسی ۱۳۹۶ و ۱۳۹۸ در ایران، کمکم امید به اصلاح وضع موجود با روشهای مسالمتجویانه هم از بین رفته است. به نظر میرسد دوگانه اصلاحطلبی و اصولگرایی و سازوکار انتخابات نمایشی، دیگر توجه مردم معترض به شرایط کشور را جلب نمیکند.
? با سرکوب خشونت بارِ پیا پی خواست های بحق مردم به تنگ آمده و ادامه چنین شرایطی که رژیم آخوندی به هیچ عنوان به دنبال اصلاح خود نیست، بی شک موج بعدی اعتراضات مردمی، از ابتدا شاهد برخورد سنگین میدانی بین مردم و استکبار آخوندی خواهد بود. نگاه به سرنوشت کشورهایی که در مسیر مشابه و خفقان و سرکوب حکومتی قرار گرفته اند، نشان میدهد که این دست کشورها، وارد بحرانهای عظیم و حتی جنگ داخلی شدهاند و از نظر بسیاری کارشناسان، با ادامه خشونت و سرکوب خواست های بحق مردم ایران، در آینده ای نزدیک وضعیتی چون فروپاشی شوروی یا یوگسلاوی سابق پیش روی ایران است و در صورت شکل گرفتن چنین اتفاقی برای ایران، تاریخ این ننگ بزرگ را به نام تفکر آخوندی خواهد نوشت!