دو سازمان حقوق بشر ایران و کمپین حقوق بشر ایران ضمن بازنشر بخشهایی از نامههای نیلوفر بیانی و اشاره به شکنجه سپیده کاشانی، خواستار آزادی متهمان پرونده محیطزیست شدهاند.
این درحالی است که تعداد واکنشها به افشاگریهای نیلوفر بیانی، یکی از هشت متهم پرونده محیطزیست که حکم زندان آنها از جانب دادگاه تجدیدنظر تایید شده، همواره رو به افزایش است.
سازمانهای گوناگون، شخصیتهای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و کاربران شبکههای اجتماعی به شکنجههایی که بیانی تحمل کرده واکنش نشان میدهند و از مقامات جمهوری اسلامی و همچنین سازمانهای بینالمللی میخواهند که به اظهارات نیلوفر بیانی رسیدگی کنند.
چند روز قبل خانم بیانی در نامههای گوناگونی که بخشی از آنها را بی بی سی فارسی منتشر کرد، از شکنجه های متفاوت روحی و روانی خود نام برده است؛ از جمله تهدید روزانه به اعدام، بازجوییهای ۹ الی ۱۲ساعته، بازجویی با چشمبند در حالتسرپا یا در حال بشین و پاشو، تهدید به بازداشت و شکنجه پدر و مادر ۷۰ ساله، انتقال جزییات لحظه اعدام، تهدید به تزریق آمپول هوا و آمپول فلجکننده، کثیفترین توهینهای جنسی با جزییات چندشآور تخیلی، انتقال به ویلایی خصوصی در لواسان و واداشتن او به نظاره رفتار غیراخلاقی و غیراسلامی آنها در استخر و واداشتن او به تقلید صدای حیوانات.
حال کمپین حقوق بشر ایران در بیانیهای که در وبسایت خود منتشر کرده، ضمن اشاره به شکنجههایی که بیانی متحمل شده نوشته است که در دو سال اخیر در رابطه با پرونده نیلوفر بیانی و دیگر اعضای پرونده محیطزیستی، شکنجههای شدیدی را مستند کرده است.
سازمان حقوق بشر ایران نیز در بیانیهای از شکنجه نیلوفر بیانی و سپیده کاشانی انتقاد کرده و از جامعه بینالمللی خواسته است، در زمینه تشکیل یک کمیسیون حقیقتیاب مستقل و تحت نظارت بینالمللی در مورد استفاده سیستماتیک از شکنجه در زندانهای ایران اقدام کند.