«پرستاران شرکتی» که تا پیش از شیوع کرونا هم، برای دستمزد اندک سخت کار میکردند از اسفند سال گذشته شرایط سختتری را تجربه میکنند.
محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستار ایران گفته است: حدود ۳۰ درصد کادر درمان و بهداشت کشور را نیروهای شرکتی تشکیل میدهند.
بهگزارش (ایلنا)، با آغاز روند شرکتیسازی پرستاران طی ۷ سال گذشته، اکنون حجم پرستارانی که در استخدام ِدائمی نیستند، یعنی به شکل شرکتی، موقت به این خدمت حیاتی مشغول هستند، از صفر به حدود بیش از ۳۰ درصد رسیده است.
این پرستارا شرکتی از کمترین امنیت شغلی برخوردارند، تحت استثمار شدید شرکتهای واسط بین پرستاران و وزارت بهداشت قرار دارند، به راحتی و با کوچکترین مطالبهگری برای حقوقشان تهدید به اخراج میشوند و همینطور به دلیل مدتزمان کوتاه قرارداد و هراس از بیکاری و عدم تمدید قرارداد، قدرت چانهزنی آنها در مقابل کارفرمایان یعنی همان شرکتهای پیمانکاری تامین نیروی انسانی به شدت کاهش یافته است.
پرستاران شرکتی هفته گذشته در چندین شهر تجمع کردند و خواستار تبدیل قراردادهای خود شدند. مسئولان وزارت بهداشت اما با اینکه سرانه پرستار در ایران ۱,۵ نفر به ازای هر هزار نفر است حاضر به پذیرفتن این مطالبه و حذف شرکتهای پیمانکاری نیستند، چراکه «برخی از مدیران و مسئولان وزارت بهداشت و درمان عضو هیئت مدیره بزرگترین شرکت پیمانکاری تامین پرستارند».
«رویداد ۲۴» به نقل از یک پرستار شرکتی در خوزستان گزارش کرده است: حقوقی که وزارت بهداشت و درمان برای پرستاران رسمی در نظر گرفته ۴ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان است اما آنچه که به نیروهای شرکتی پرداخت میشود ۲,۵ میلیون تا ۳ میلیون تومان است.