پس از آنکه شماری از فعالان سیاسی و مدنی تأکید سازمان عفو بینالملل بر نقش میرحسین موسوی در اعدامهای دستهجمعی سال ۶۷ را مبتنی بر “تحریفات آشکار” دانستند، صدها نفر از خانوادههای اعدامیان آن سال به این فعالان واکنش نشان دادند.
صدها نفر از بستگان اعدامیان ۶۷، دیروز، با امضای متنی این پرسش را مطرح کردهاند، که «چرا میرحسین موسوی و تمامی وابستگان به نظام که خود مورد اذیت و آزار حکومت قرار گرفتهاند و از گزند نقض حقوق بشر در ایران مصون نبودهاند، تمام اطلاعات و دانستههای خود دربارهٔ قتل عام تابستان ۶۷ را در معرض دید خانوادهها و جامعه قرار نمیدهند؟»
این خانوادهها، میرحسین موسوی، نخستوزیر وقت، «و تمامی وابستگان به نظام اسلامی ایران» را متهم به این کردهاند که در رابطه با موضوع اعدامهای ۶۷ «مدام تحریف و پردهپوشی میکنند.»
در این بیانیه آمده است: «چه آنها که مستقیم در جنایت سهیم بودهاند و چه آنهایی که تا کنون برای حفظ نظام یا منافع شخصی خود در تحریف، پردهپوشی و استمرار این جنایت هولناک سکوت کردهاند، باید پاسخگوی تمامی ابعاد آن به خانوادهها و تمام جامعه باشند».
بازماندگان همچنین از آنچه «تحریف واقعیت انکارناپذیر این جنایتها» به دست حامیان میرحسین موسوی نامیدهاند بهشدت انتقاد کردهاند.
این در حالی است که به باور ۶۰ فعال سیاسی و مدنی که روز یکم مهرماه سال جاری در این رابطه بیانیهای منتشر کردند، میرحسین موسوی در مقام نخستوزیر وقت از اعدامها بیاطلاع بوده است.