سیاسیمقاله

روزی که طائب رفت!

  اجلال قوامی

  در گرمای سوزان تیرماه ۱۴۰۱ شیخ حسین طائب رفت.در این سال ها از او به عنوان یکی از نیرومندترین ارکان سپاه نام می بردند که نقش و تاثیری جدی در سیاست داخلی داشت.هر چند زیاد اهل دیده شدن نبود اما پرده نشینی بود که بازی سیاست را در بزنگاهها آنگونه که می خواست تغییر می داد که البته این از ذکاوت و فراست او بر نمی خاست بلکه جایگاهی که داشت این قدرت را به او بخشیده بود.چهره طائب در این سال ها برای خیلی ها خوف و رجا بود و با رفتن اش بار دیگر تاریخ نشان داد که میز و صندلی قدرت برای کسی دائمی نیست.آدم ها می آیند و می روند و این کارنامه آنهاست که می ماند و تاریخ به داوری و قضاوت آن می نشیند.

  حسین طائب پس از سال ها حضور در ارکان گوناگون سپاه پاسداران رفت و حال در گوشه ای به عنوان مشاور می نشیند.بسیاری بر این باورند که با رفتن او و آمدن سردار محمد کاظمی شاید تحولاتی روی دهد و از دریچه بیم و امید به آن می نگرند.باید صبر کرد و دید که این آمدن و رفتن ها چقدر در این برهه حساس می تواند تعیین کننده باشد.

دکمه بازگشت به بالا