شبکه کلمه/ مجتبی نجفی، تحلیلگر سیاسی در یادداشتی درباره مسمومیت سریالی دانش آموزان در سراسر کشور نوشت:
به دختران ما حمله شیمیایی شده. بخوانید حمله تروریستی. این حملات انتقامی از “زن،زندگی و آزادی” است؟ جمهوری اسلامی بعد از هفته ها سکوت، تحت فشار افکار عمومی مجبور شده پاسخ دهد. همان پاسخ های تکراری که “کار دشمن است و توطئه دیگران”. در بحران ارزی هم می گوید، کار آمریکاست. حکومتی که هیچ گاه مسئولیت فجایع را بر عهده نگرفته مگر به زور.
وقتی قتلهای زنجیره ای در اواخر سالهای هفتاد لو رفت و فجایع کهریزک در زمان جنبش سبز فاش شد مسئولیتش را بر عهده گرفت اما در هر دو پرونده انحراف ایجاد کرد. همچنانکه پرونده جنایت هیجده تیر هفتاد و هشت را به ببرعلی سرباز تقلیل داد. در پرونده شلیک به هواپیمای اوکراینی هم آنقدر دروغ گفت تا افشا شد. پرونده را هم از سطح فرماندهان سپاه به چند مامور معذور تقلیل دادند تا خانواده های آنها هم مثل خانواده های قتلهای زنجیره ای بگویند به خیر تو امید نیست شر مرسان.
با این سابقه از دروغ و پنهانکاری انتظار دارند مخاطب به راحتی بپذیرد که کار، کار جمهوری اسلامی نیست. این حدّ از گستردگی در مسمومیّت دانش آموزان، کار یک سیستم است نه یک گروه. پیشفرضم این است نهادهای امنیتی در کار دخیل هستند. به خصوص اینکه در جمهوری اسلامی باندهای قدرت با هم در ستیزند و ما دیکتاتوری منسجمی هم نداریم.
اما فرض کنید که حرف اینها درست باشد و کار دشمن جمهوری اسلامی باشد. اینجا فاجعه، دست کمی از قبلی ندارد. این همه ادعای امنیت تان که گوش فلک را کر کرده بود کجا رفت؟ این چه نظامی است که دشمن تا قلب نیمکتهایش قادر به اقدام است؟ هر دو سناریو به ما چه میگویند؟” ما در ایران حکمرانی به معنای واقعی نداریم.” یا بلبشویی از جاهلان است یا مجموعه ای از مافیا و چه بسا ترکیبی از هر دو.
سناریوی اول بسیار وحشتناک تر است. ایران را گروههای مافیایی اداره میکنند که به دانش آموز هم رحمی ندارند. سناریوی دوم هم ترسناک است. شهروند ایرانی در خاکش امنیت ندارد. زمانی به مدعیان تامین امنیت در جمهوری اسلامی میگفتم، امنیت که فقط ممانعت از بمبگذاری نیست، وقتی شهروندی معترض محبوس یا کشته می شود و قتی ارزش پول ملی ات فروپاشی میشود، وقتی تورم میکشد، وقتی حس مداوم تحقیر شدن داری و …یعنی امنیت نداری؛ نه در ذهن و نه در زندگی روزمرّه.
هر دو سناریو در یک پیام مشترکند” جمهوری اسلامی در اداره کشور درمانده شده. در ذهنها سقوط کرده و حکومتها با پوسته نمیتواند دوام بیاورند”. امیدوارم هزینه این فروپاشی قربانی کمتری بگیرد. ایران و ایرانی از گزند جمهوری اسلامی دور باد.