شبکه کلمه/ یکی از پدیده‌های جنبش انقلابی ۱۴۰۱ پیوستن دانش‌آموزان به آن بود. دانش‌آموزان بسیاری در نقاط مختلف ایران با پاره کردن عکس‌های رهبران جمهوری اسلامی، انتشار تصاویری از برداشتن مقنعه‌های خود در مدارس، نوشتن شعار «زن، زندگی، آزادی» روی تخته کلاس، خواندن ترانه «برای»، پایین آوردن عکس رهبران جمهوری اسلامی از دیوارهای کلاس درس، و سر دادن شعار در حمایت از معترضان، با اعتراضات سراسری همراه شدند. این اعتراضات مدنی اما از سوی حکومت بی پاسخ نمانده و کماکان تفتیش و تهدید دانش‌آموزان از سوی مسوولان در برخی مدارس ادامه دارد.
به گزارش «ایران‌وایر» در برخی مدارس، مدیران و مسوولان کتاب‌های درسی دانش‌آموزان را بررسی می‌کنند که مبادا عکس بنیان گذار و یا رهبر جمهوری اسلامی پاره شده باشد.
دانش‌آموزان معترض از سوی مسوولان برای معرفی به نهادهای امنیتی تهدید می‌شوند و جلساتی با حضور روحانیون مرد یا خانم‌های مبلغ مذهب و نزدیک به حکومت برگزار می‌کنند تا درباره اسلام، دین و البته خواسته‌های نظام جمهوری اسلامی برای دانش‌آموزان سخنرانی کنند.
هرچند حمله به مدارس، کشته، مجروح، بازداشت و ربودن دانش‌آموزان پیش از اعتراضات سراسری امری تقریبا بی سابقه بود، ولی در ۱۱۰ روز گذشته به صورت یک روند عادی و بخشی از پروژه سرکوب مردم، به ویژه کودکان دانش‌آموز در ایران درآمد.
کانون‌های صنفی معلمان در برخی نقاط ایران، با انتشار بیانه‌هایی بازداشت، سرکوب و شکنجه دانش‌آموزان را به شدت محکوم کرد‌ه‌اند.
در عین حال، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، شهریور ۱۴۰۱ و در آستانه جنگ اوکراین و روسیه، درباره لزوم حمایت از آموزش در برابر حمله در زمان مخاصمات مسلحانه و خشونت بیانیه داد. طبق قوانین بین‌الملی، مدارس همواره مراکز امن برای کودکان به شمار می‌روند.