گزارش سالانه ۲۰۲۲ میلادی شامل ۸۵۰ گزارش موثق از نقض حقوق بشر در مناطق بلوچ نشین ایران شامل سیستان و بلوچستان، شرق هرمزگان و جنوب کرمان از ۱ ژانویه ۲۰۲۲ میلادی تا ۱ ژانویه ۲۰۲۳ است. مطابق این گزارش در مقایسه با موارد نقض حقوق بشر ثبت شده در سال گذشته، این مسئله افزایش چشمگیری داشته است. با این وجود، بسیاری از قربانیان بلوچ نقض حقوق بشر به خاطر تهدید نیروهای امنیتی حاضر به ثبت با ارائه جزئیات نیستند.
این گزارش شامل بخش های مختلفی از جمله حقوق کودکان، کارگران، زندانیان، احضار و بازداشت و کشته شدن سوختبران مرزی و شلیک مستقیم گلوله از سوی نیروهای مسلح به سوی شهروندان است.
به گزارش کمپین فعالین بلوچ در خصوص نقض حقوق کودکان باید اشاره کرد که کودکان بلوچ هم از تبعیض مستثنی نیستند و به همراه سایر کودکان اقلیت های اتنیکی علاوه بر کشته شدن توسط گلوله نیروهای مسلح همچنان از حق آموزش به زبان مادری و حق تحصیل به خاطر نداشتن هویت محروم هستند. زیرا از منظر ماده ۳۰ کنوانسیون حقوق کودک «در کشورهایی که اقلیتهای قومی و مذهبی و یا اشخاص بومی زندگی می کنند، کودکی که متعلق به این اقلیت ها است باید به همراه سایر اعضای گروهش از حق برخورداری از فرهنگ و تعلیم و انجام اعمال مذهبی خود و یا زبان خویش برخوردار باشد.»
درباره زندان های استان سیستان و بلوچستان باید گفت که به خاطر شرایط آب و هوایی دور بودن از مرکز کشور و دشواری رفت و آمد، معمولا سیستم قضایی کشور از زندان های این استان به عنوان تبعیدگاه استفاده می کند و علاوه بر اینها زندانیان از مشکلات مضاعفی چون نبود امکانات حداقلی رنج می برند که در این گزارش به شرح مشکلات زندانیان نیز پرداخته شده است.
در گزارش سالانه ۲۰۲۲ میلادی یک بخش ویژه در مورد خیزش سراسری اعتراضات مردمی در بلوچستان ایران اختصاص داده شده است که شامل تعداد افراد کشته و زخمی شده در طی ۱۰۰ روز اخیر اعتراضات و همزمان با پایان سال ۲۰۲۲ بوده است.