شبکه کلمه / دکتر صادق زیباکلام، استاد علوم سیاسی با انتشار یادداشتی، در واکنش به سخنان جواد لاریجانی علیه مسجد مکی و مولانا عبدالحیمد نوشت: جناب لاریجانی، ۴۳ سال تبعیض علیه «اهل سنت» و «کوردها» آن‌ها را به خیابان آورده، نه «مولوی عبدالحمید» یا «مسجد مکی»؛ نظام اجازه نداد «اهل سنت» حتی یک مسجد در پایتخت داشته باشند.
متن کامل یادداشت بدین قرار است:
جناب آقای دکتر «محمدجواد لاریجانی» نه اولین نفری هستند و نه آخرین نفری خواهند بود که انگشت اتهام را در رابطه با اعتراضات هموطنان سنی بلوچ‌مان بسمت جناب «مولوی عبدالحمید» نشانه رفته‌اند.
من هربار که بدعوت دانشجویان دانشگاه سیستان‌وبلوچستان به زاهدان رفته‌ام، بدیدار مولوی هم می‌روم. شش سال پیش، سخنرانی‌ام روز جمعه بود و برای دیدن ایشان به نماز جمعه زاهدان رفتم. انبوه جمعیت نمازگزاران بهت‌زده‌ام کرد. هزاران نمازگزار که بسیاری‌شان جوان بودند، با لباس سفید بلوچی آمده بودند. من آمار جمعیت اهل سنت زاهدان را نمی‌دانم، اما تصور نمی‌کنم به پانصدهزارنفر هم برسد. مع‌ذالک ده‌ها هزارنفر و ای‌بسا بیشتر از نماز جمعۀ تهران سیزده میلیونی آمده بودند.
در جلسه‌ای که با مسئولین استان داشتم، آن‌ها شرح طولانی از اقدامات و برنامه‌های‌شان در راستای مبارزه با داعش، نفوذ عربستان و وهابیت، جریانات سلفی، گروه‌های مسلح بلوچ و ایضاً برنامه‌های فرهنگی، سیاسی و غیره دادند.
مطالبشان که تمام شد، گفتم یقیناً شما خیلی زحمت می‌کشید؛ ولی دوتا نکته: نکتۀ اول، ببینید من امروز ده‌ها هزار جوان بلوچ را در نماز جمعه دیدم. امیدوارم احساسم غلط باشد، اما احساس کردم که افزون بر نماز جمعه، آن‌ها آمده بودند که بگویند ما را ببینید؛ ما هستیم. اما نکتۀ دوم، ۳۸سال پیش که انقلاب شد(سال۹۶ بود)، یک بلوچ سنی اهل زاهدان خیلی حساسیتی بر روی هویت سنی‌اش نداشت. اگر سال۵۷ در نماز جمعه شرکت می‌کرد، نمی‌آمد که بگوید من هستم. اما بلطف تبعیض‌ها، بی‌عدالتی‌ها، بی‌اعتنایی‌ها، بی‌اعتمادی‌ها، محروم کردن‌شان از مشاغل، مناصب و پست‌های دولتی، نادیده گرفتن حق و حقوق و اعتقادات مذهبی‌شان و موارد دیگر نامهربانی علیه آنان، اهل سنت را مطالبه‌گر در قبال حقوق پایمال‌شدۀشان کرده‌ایم. این را نه آمریکا کرده، نه انگلستان، نه عربستان، نه اهالی شهر فرنگ و پادشاه جن‌ها. این، محصول تفکری بوده که به میلیون‌ها هموطن سنی‌مان اجازه نداده حتی یک مسجد در پایتخت ام‌القرا داشته باشند. حالا شما دل خودتان را خوش کنید و تقصیرها بر سر مولوی عبدالحمید و مسجد مکی بریزید.
دوش در حلقۀ ما قصۀ گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسلۀ موی تو بود
دل که از ناوک مژگان تو در خون می‌گشت
باز مشتاق کمانخانۀ ابروی تو بود