شبکه کلمه| اجلال قوامی، در یادداشتی درباره واکنش ها به درگذشت آرمیتا گراوند نوشت:
پایان تلخ آرمیتا گراوند پس از ۲۸ روز دست و پنجه نرم کردن با مرگ.سرانجام پس از کش و قوس های فراوان خبرگزاری دولتی ایرنا مرگ آرمیتا را اعلام کرد.مرگی که افکار عمومی در خصوص آن پرسش های جدی دارد.در قصه پر غصه آرمیتا نه رسانه های رسمی توانستند ورود پیدا کنند و نه آنگونه که باید و شاید این ماجرای تلخ؛ شفاف و روشن و مستدل برای افکار عمومی توضیح داده شد.
این روزها همه درگیر جنگ اسرائیل و حماس هستند و در این میانه ی این اخبار جنگ به ناگاه خبر مرگ آرمیتا گراوند منتشر شد.هر چند او از مدتها پیش به مرگ مغزی دچار شده بود اما خبر رسمی مرگ او ششم آبان اعلام شد و این خود بر برخی شک و تردیدها پیرامون این حادثه افزود.در اینجا نه به رسانه های رسمی وقعی گذاشتند و نه نهادهای مدنی و حقوق بشری محلی از اعراب داشتند.اگر در این ماجرا و دیگر ماجراهای گذشته رسانه ها و نهادهای مدنی به عنوان نمایندگان افکار عمومی دست شان باز بود طبیعتا اعتماد و باور مردم به روایت رسمی متفاوت می بود.آرمیتا گراوند با رویاهای دور و درازش رفت اما این نام برای همیشه می ماند.