شبکه کلمه/ ️امید فراغت، روزنامه نگار مقیم ایران با انتشار یادداشتی درباره قیام جوانان ایرانی نوشت:
هیچ تناسبی بین ساختار ذهنی مسئولان با ساختار ذهنی اکثریت ملت وجود ندارد. برای مثال ملت غرب و مسئولان شرق هستند. مردم روز و مسئولان شب هستند! این دوری و جدایی و این غریبگی، از گفتار و رفتار ملت و مسئولان کاملا مشخص است.
آهای مسئولان مملکت بپذیرید شبیه به پیش‌نمازی هستید که پشت‌سرتان فقط عده قلیلی از پیرمردان و پیرزنان ایستاده‌اند بر همین اساس جوانان مملکت به دلیل اتصال با خرد عمومی جهان امروز، احساس خفقان، یاس و ناامیدی دارند.
آهای مسئولان مملکت آرزوهای جوانان مملکت برای به گور برده شدن نیست، بلکه برای برآورده شدن است. سال‌هاست دغدغه‌تان نابودی دشمنان اسلام است اما نه تنها نابودی دشمنان محقق نشد بلکه اقتصاد، فرهنگ و حتی سیاست خودمانی مملکت در مسیر ویرانی قرار گرفته است.
به عنوان یک روزنامه‌نگار هنوز متوجه نشده‌ام چطور و چگونه به ایران، ملت و اسلام اندیشه می‌کنید؟ اما بدون تعارف باید بپذیرید هر سه یعنی هم ایران، هم ملت و هم اسلام در معرض خطر قرار گرفته‌است.
هنوز نمی‌دانم وقتی صحبت از ملت می‌کنید کدام ملت یا مردم مدنظرتان است؟ ملتی که من در کوچه و بازار می‌بینم اکثریت‌شان خشمگین، غمگین، افسرده و ناامید هستند. لعنت بر آمریکا، اسرائیل، انگلیس و …و درود بر رفقای‌تان یعنی چین و روسیه اما باید بپذیرید جامعه امروز ایران درد دارد، زخم دارد و خواست و مطالبات اکثریت ملت به رسمیت شناخته نمی‌شود.
بدون توجه به ادبیات غالب زیر پوست مملکت هر چه عشق‌تان است را می‌بُرید و می‌دوزید! برای مثال آیا رئیس‌جمهور فعلی مملکت متناسب با خرد عمومی جامعه امروز ایران است؟ آیا نمایندگان مجلس متناسب با ذائقه اکثریت ملت است؟ آیا مسئولان فعلی دولت و …متناسب با درک و فهم اکثریت ملت است؟ پاسخی ندارید بدهید دلیل آن واضح است ایران را با مسجد، حسینیه، تکیه و همچنین میدان جنگ اشتباه گرفته‌اید و احساس‌تان این است سوگلی دنیا و آخرت و برگزیده خداوند هستید اما واقعا این‌طور نیست!
ای کاش می‌دانستید جایگاه‌تان در ادبیات غالب زیر پوست مملکت چیست؟ کلاس کار تاریخ، تمدن و فرهنگ کشور و ملت ایران این نیست که با کره‌شمالی، ونزوئلا، سوریه، عراق، افغانستان و …مقایسه شود.
کلاس کار ایران این نیست که مردم احساس کنند پخمگان بر نخبگان برتری داده شده‌اند.